Αλάτι και υγεία

Σημαντικές ιδιότητες του γνήσιου αλατιού
-  Σταθεροποιεί τον καρδιακό παλμό και ρυθμίζει την πίεση

του αίματος —μαζί με το νερό.

-  Αποσπά την υπέρμετρη οξύτητα από τα κύτταρα, ειδικά από τα εγκεφαλικά κύτταρα.

-  Εξισορροπεί τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό για τους διαβητικούς.

-  Είναι απαραίτητο για την παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας στα κύτταρα του οργανισμού.

-  Είναι ζωτικής σημασίας για την απορρόφηση των θρεπτικών στοιχείων στην εντερική οδό.

-  Έχει σημαντική αποχρεμπτική δράση, ειδικά στο άσθμα και την κυστική ίνωση.

-  Απομακρύνει τη συμφόρηση στα ιγμόρεια άντρα.

-  Είναι φυσικό, ισχυρό αντιισταμινικό. Ο  Προλαμβάνει τις κράμπες.

-  Αποτρέπει την υπέρμετρη παραγωγή σάλιου. Η νυχτερινή σιελόρροια μπορεί να δηλώνει ανεπάρκεια αλατιού.

-  Δυναμώνει τα οστά. Το 20% του αλατιού του οργανισμού βρίσκεται στα οστά. Η ανεπάρκεια αλατιού και η κατανάλωση ραφιναρισμένου αλατιού ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την οστεοπόρωση.

-  Εξομαλύνει τον ύπνο και είναι φυσικό υπναγωγό.

-  Προλαμβάνει την ουρική αρθρίτιδα.

-  Είναι ζωτικής σημασίας για την καλή ερωτική διάθεση.

-  Συμβάλλει στην πρόληψη των κιρσών και της φλεβίτιδας στα πόδια και τους μηρούς.

-  Εφοδιάζει τον οργανισμό με πάνω από 80 απαραίτητα μέταλλα. Το ραφιναρισμένο αλάτι περιέχει μόνο δύο ιχνοστοιχεία. Επιπλέον, το ραφιναρισμένο αλάτι περιέχει επικίνδυνα χημικά πρόσθετα όπως το πυριτικό άλας αλουμινίου, που προκαλεί τη νόσο Αλτσχάιμερ.

Καταναλώνετε φυσικό θαλασσινό αλάτι

Το ραφιναρισμένο αλάτι δεν ωφελεί σε τίποτα τον ανθρώπινο οργανισμό. Αντίθετα, ευθύνεται για πολλά προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των χολόλιθων. Το μοναδικό αλάτι που μπορεί να αφομοιώσει το σώμα μας, είναι το ανεπεξέργαστο θαλασσινό και το ορυκτό αλάτι. Για να είναι το αλάτι χρήσιμο στον οργανισμό, πρέπει να διεισδύει στις τροφές. Η υγρασία των φρούτων, λαχανικών, δημητριακών και οσπρίων πρέπει να διαλύει το αλάτι. Αν το αλάτι χρησιμοποιείται στην ξηρή του μορφή και εισέρχεται στο σώμα σε μη ιονισμένη μορφή, προκαλεί δίψα (ένδειξη δηλητηρίασης). Προκαλεί ακόμη περισσότερα προβλήματα όταν δεν αφομοιώνεται .

Μπορείτε να διαλύσετε μία πρέζα αλάτι σε λίγο νερό και να προσθέσετε φρούτα ή άλλες τροφές που γενικά δεν μαγειρεύονται. Αυτό βοηθά την πέψη αυτών των τροφών και την επαναφορά του αλκαλικού pΗ. Η προσθήκη μίας πρέζας αλατιού στο πόσιμο νερό αποκαθιστά τις αλκαλικές του ιδιότητες και παρέχει σημαντικά μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

Το φαγητό πρέπει να είναι νόστιμο αλλά όχι αλμυρό.

Το φυσικό θαλασσινό αλάτι περιέχει 92 φυσικά συστατικά, ενώ το ραφιναρισμένο (που είναι προϊόν των χημικών βιομηχα­νιών) μόλις δύο: το νάτριο και το χλώριο. Όποτε υπάρχει δι­αιτητική ανεπάρκεια αυτών των στοιχείων, τα κύτταρα χάνουν την ικανότητα τους να ελέγχουν τα ιόντα τους. Αυτό έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις για το ανθρώπινο σώμα. Αν η ισορροπία των ιόντων χαθεί έστω και για ένα λεπτό, τα κύτταρα αρχί­ζουν να ρήγνυνται. Αυτό μπορεί να προκαλέσει νευρολογικές διαταραχές, εγκεφαλική βλάβη ή μυϊκούς σπασμούς, καθώς και κατάργηση των διεργασιών ανάπλασης των κυττάρων.

Το φυσικό θαλασσινό αλάτι (που προέρχεται από αποξηραμέ­νο θαλασσινό νερό) επιτρέπει στα υγρά να ρέουν ελεύθερα ανάμεσα στις μεμβράνες, τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και τα σπειράματα (τις διηθητικές μονάδες του νεφρού). Όταν το χλωριούχο νάτριο στο αίμα αυξάνεται, το νερό στους παρακεί­μενους ιστούς προσελκύεται σε αυτό το αίμα που είναι πλούσιο σε αλάτι. Αυτό, με τη σειρά του επιτρέπει στα κύτταρα να επαναπορροφήσουν το εμπλουτισμένο ενδοκυτταρικό υγρό. Τα υγιή νεφρά απομακρύνουν εύκολα τα αλατούχα υγρά. Ωστόσο το ραφιναρισμένο αλάτι αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για το σώμα, αποτρέπει την εύκολη κυκλοφορία των υγρών και των μετάλλων. Συνεπώς, τα συσσωρευμένα υγρά εγκλωβίζονται στις αρ­θρώσεις, τους λεμφικούς πόρους και τα λεμφογάγγλια, και στα νεφρά. Η αφυδάτωση που προκαλεί μπορεί να πυροδοτήσει το σχηματισμό χολόλιθων και άλλα προβλήματα υγείας.

Το σώμα χρειάζεται αλάτι για να πέψει τους υδατάνθρακες. Παρουσία του φυσικού αλατιού, το σάλιο και οι γαστρικές εκ­κρίσεις είναι σε θέση να διασπάσουν τις ίνες των υδατανθράκων. Στη διαλυμένη και ιονισμένη του μορφή, το αλάτι ευοδώνει τις πεπτικές διεργασίες και απολυμαίνει τη γαστρεντερική οδό.

Απεναντίας, το επιτραπέζιο χημικό αλάτι έχει ακριβώς την αντίθετη επίδραση. Για να κάνουν το αλάτι ανθεκτικό στην επαναπορρόφηση της υγρασίας και πιο εύχρηστο για τον κατα­ναλωτή, οι βιομηχανίες αλατιού προσθέτουν στην τελική φόρ­μουλα του αλατιού χημικές ουσίες (αφυγραντικά) και διάφορα λευκαντικά. Μετά την επεξεργασία, το αλάτι δεν μπορεί να αναμειχθεί με τα υγρά του ανθρώπινου σώματος. Αυτό υποσκά­πτει τις πιο βασικές χημικές και μεταβολικές διεργασίες του οργανισμού. Η κατακράτηση υγρών αλλά και τα προβλήματα αυξημένης πίεσης του αίματος είναι οι πιο εμφανείς συνέπειες της κατανάλωσης αλατιού. Το ραφιναρισμένο αλάτι προστίθε­ται σε χιλιάδες τρόφιμα. Πάνω από το 50% του αμερικανικού πληθυσμού υποφέρει από κατακράτηση υγρών (βασική αιτία της παχυσαρκίας).

Πριν αρχίσει η χημική παρασκευή του αλατιού, τότε δηλα­δή που το αλάτι συλλεγόταν από αλυκές, θεωρείτο ένα από τα πολυτιμότερα προϊόντα της γης. Ήταν πιο πολύτιμο ακόμη και από τον χρυσό. Την εποχή που άκμαζε ο πολιτισμός των Κελ­τών, χρησιμοποιούσαν το αλάτι για την αντιμετώπιση σοβαρών σωματικών και διανοητικών διαταραχών, σοβαρών εγκαυμάτων και άλλων ασθενειών. Έρευνες απέδειξαν ότι το θαλασσινό αλάτι διαταράσσει την ισορροπία των ηλεκτρολυτών. Αυτό προκαλεί απώλεια της ανοσοαπάντησης, αλλεργίες και πολλά άλλα προ­βλήματα υγείας.

Πρόσφατα, το αλάτι έχει αποκτήσει κακή φήμη και ο κόσμος έχει μάθει να το φοβάται, όπως φοβάται και τη χοληστερόλη και το φως του ηλίου. Πολλοί γιατροί λένε στους ασθενείς τους να απέχουν από τροφές πλούσιες σε νάτριο. Ωστόσο, η αποχή από το αλάτι μπορεί να προκαλέσει ανεπάρκεια μετάλλων και ιχνοστοιχείων, καθώς και άλλες επιπλοκές. Η κατανάλωση φυ­σικού αλατιού ικανοποιεί την ανάγκη του οργανισμού για αλάτι και δεν διαταράσσει την ισορροπία των ηλεκτρολυτών. Αν η διατροφή σας περιέχει αρκετό κάλιο σε φυσική μορφή, δεν πρέ­πει να ανησυχείτε για τη μικρή ποσότητα νατρίου που περιέχει το θαλασσινό αλάτι. Τροφές που περιέχουν πολύ κάλιο είναι οι μπανάνες, τα βερίκοκα, τα αβοκάντο, ο κολοκυθόσπορος, τα φασόλια, οι πατάτες, η κίτρινη κολοκύθα και άλλα λαχανικά. Όταν μειωθούν τα επίπεδα καλίου κάτω από το φυσιολογικό όριο, το νάτριο (ακόμη και αυτό του φυσικού αλατιού) μπορεί να καταστεί πηγή ανισορροπίας.

Το αλάτι από τα ύδατα που περιβάλλουν τις δυτικές ακτές της Γαλλίας και της Αγγλίας (έχει γκρι χρώμα) είναι εξαιρετικό προϊόν, επειδή λαμβάνεται μέσω της φυσικής αποξήρανσης. Στην αγορά μπορεί κανείς να βρει και άλλους τύπους φυσικού αλατιού. Άλλα είναι πολύχρωμα, άλλα έχουν ροζ χρώμα. Αν ληφθούν διαλυμένα σε νερό ή προστεθούν στα φαγητά, αυτά τα αλάτια έχουν πολύ ευεργετική επίδραση σε κυτταρικό επίπεδο. Τα φυσικό αλάτι συμβάλλει και στην αποτοξίνωση της γαστρεντερικής οδού.

Λίγα λόγια για την επίδραση του ραφιναρισμένου και μη-ραφιναρισμένου αλατιού.

Πολλές επεξεργασμένες και τυποποιημένες τροφές περιέ­χουν ανόργανο νάτριο με τη μορφή συντηρητικών, προσθετικών ή ενισχυτικών γεύσης. Το ανόργανο νάτριο, όπως το επιτραπέ­ζιο αλάτι, δεν επιδρά στον οργανισμό όπως το βιοχημικό νάτριο που αποσπάται από «ζωντανές» τροφές. Ορισμένοι επιστήμονες έχουν διαφορετική άποψη. Θεωρούν ότι ένα στοιχείο επιδρά κατά τον ίδιο τρόπο, είτε προέρχεται από οργανική είτε από ανόργανη πηγή.

Εντούτοις, η κλινική εμπειρία έχει αποδείξει ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Στην ουσία, το αλάτι αποτε­λεί αντιπροσωπευτικό παράδειγμα.

Η υπέρμετρη κατανάλωση ανόργανου νατρίου, όπως αυτό που περιέχεται στο επιτραπέζιο αλάτι, αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης αρτηριοσκλήρυνσης, υπέρτασης, αποπληξίας και άλλων επιπλοκών. Τα τελευταία χρόνια, οι ιατρικοί διαιτολόγοι συνιστούν τη μείωση της κατανάλωσης αλατιού. Ουσιαστικά, σε πολλούς ασθενείς υποδεικνύ­εται η πλήρης αποχή από το αλάτι, προκειμένου να αποτραπεί η επιδείνωση των καρδιαγγειακών τους προβλημάτων.

Μολαταύτα, η πλήρης αποχή από το αλάτι έχει μειονεκτή­ματα, αφού το νάτριο είναι συστατικό απαραίτητο για τον ορ­γανισμό. Οι δίαιτες που υποδεικνύουν πλήρη αποχή από το αλάτι, προϋποθέτουν αποχή και από οργανικές πηγές νατρίου. Ωστόσο, οι τροφές που περιέχουν οργανικό νάτριο δεν είναι επιβλαβείς για την υγεία. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι οργανικές τροφές περιέχουν και άλλα μέταλλα και θρεπτικές ουσίες, τα οποία φέρονται αργά στο κυκλοφορικό σύστημα, επιτρέποντας στα υγρά του σώματος να προμηθεύσουν τα κύτ­ταρα με τις σωστές ποσότητες καλίου, μαγνησίου και ασβεστίου.

Το ραφιναρισμένο χλωριούχο νάτριο, όταν λαμβάνεται σε με­γάλες ποσότητες, κατακλύζει το γαστρεντερικό σύστημα, το αίμα, τη λέμφο και τους ιστούς με δύο εξαιρετικά αντιδραστικά ιόντα τα οποία απομονώνονται από τις ουσίες που απαντούν μαζί τους στις τροφές. Η αντίδραση του οργανισμού είναι τραυματική. Απομονωμένο από το φυσικό του πλαίσιο σε μια τροφή, το χλωριούχο νάτριο ενεργεί περισσότερο σαν φάρμακο παρά ως τρόφιμο. Οι ασκούντες τη θεραπευτική χωρίς φάρμακα συνι­στούν το οργανικό, βιοχημικό νάτριο που περιέχεται στις φυσικές τροφές, για να καταπολεμήσουν τα προβλήματα που δημιουρ­γούνται από την υπέρμετρη κατανάλωση ανόργανου νατρίου.

Το νάτριο αποτελεί συστατικό απαραίτητο για πολλούς ιστούς, ειδικά για τα υγρά της μεμβράνης των αρθρώσεων, τους χόνδρους, τους συνδέσμους, το ήπαρ, το σπλήνα, τους μυς, τα τοιχώματα του στομάχου, τον εγκέφαλο, τα κύτταρα του αίμα­τος και το υγρό των ιστών. Όταν ο οργανισμός στερείται το ορ­γανικό νάτριο και λαμβάνει υπέρμετρες ποσότητες ανόργανου, αναπτύσσεται αρθρίτιδα. Η υπέρμετρη κατανάλωση νατρίου τροποποιεί τη χημική σύσταση του αρθρικού υγρού, ερεθίζει τις μεμβράνες και ενθαρρύνει την εναπόθεση αλάτων ασβεστίου. Αυτές οι καταστάσεις αντιμετωπίζονται επιτυχώς με την αύ­ξηση της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε οργανικό νάτριο. Και αυτό επειδή αφενός το στοιχείο αυτό είναι σημαντικός ηλεκτρολύτης του οργανισμού, και αφετέρου μεγάλα ποσοστά του αποβάλλονται μέσω της εφίδρωσης που συνεπάγεται η βαριά σωματική εργασία, ο αθλητισμός, η σάουνα, κ.λπ.

Ένας ασθενής μου ήταν διαπρεπής παίκτης του μπάσκετ. Είχε υποβληθεί σε τέσσερις εγχειρήσεις εξαιτίας φθορών του χόνδρου στον αστράγαλο. Όταν αυτός ο πανύψηλος, δίμετρος άντρας ήρθε στο ιατρείο μου, του είπα: «Δεν έχεις ταΐσει καλά αυτό τον αστράγαλο».

 «Τι εννοείτε;» ρώτησε.

«Η αποκατάσταση των αρθρώσεων απαιτεί το νάτριο που περιέχεται στις φυσικές τροφές».

Όταν τον ρώτησα πόσο βάρος χάνει όταν παίζει σε έναν αγώνα, απάντησε «Περίπου 6 κιλά». Τι νομίζετε πως είναι αυτά τα έξι κιλά που χάνει; Νερό και αλάτι. Το αλάτι είναι νάτριο κατά το ήμισυ. Ο αθλητής αυτός χρειαζόταν επιπλέον οργανι­κό νάτριο προκειμένου να αναπληρώσει τη χαμένη ποσότητα και να προαγάγει την αποκατάσταση των τραυματισμένων ιστών. Οι υψηλές θερμοκρασίες σε συνδυασμό με την υγρασία, η υπέρμετρη κατανάλωση νερού και η εφίδρωση μειώνουν τα αποθέματα νατρίου με γοργό ρυθμό. Όσοι επιδίδονται σε βαριά σωματική εργασία και σε έντονη άθληση, πρέπει να καταναλώ­νουν μεγάλες ποσότητες οργανικού νατρίου. Άλλοι παράγοντες που μειώνουν τα αποθέματα νατρίου είναι ο πυρετός, η σάουνα, η συναισθηματική διέγερση και το ερωτικό πάθος.

Το νάτριο πρέπει να αναπληρώνεται με οργανικά άλατα φρούτων και λαχανικών, και όχι με ανόργανες πηγές. Οι τροφές που είναι πλούσιες σε νάτριο διαθέτουν οργανική, βιοχημική, εύκολα απορροφήσιμη μορφή νατρίου. Ωστόσο, το κοινό επι­τραπέζιο αλάτι, πολλά πρόσθετα και συντηρητικά τροφίμων, καθώς και άλλα τρόφιμα που παρασκευάζονται στο εργαστή­ριο, περιέχουν ανόργανο νάτριο, μη-συμβατό με τη χημεία του ανθρώπινου οργανισμού.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τη διαφορά ανάμεσα στο χημικό, ανόργανο επιτραπέζιο αλάτι και στο βιοχημικό, ανόργανο νάτριο που περιέχεται στις φυσικές τροφές. Πολλοί άνθρωποι αγνοούν αυτή τη διαφορά που είναι ζωτικής σημα­σίας. Το οργανικό νάτριο εξουδετερώνει το οξικό, βουτυρικό και γαλακτικό οξύ, αλλά και τα λιπαρά οξέα που αποτελούν παραπροϊόντα υπέρμετρης κατανάλωσης λιπαρών, αμυλωδών τροφών, κρέατος, λαρδιοΰ, βουτύρου, πατάτας, λιπαρών ξηρών καρπών και άλλων τροφίμων. Το οργανικό νάτριο επιδρά ήπια και αδιάκοπα, ενώ οι παρενέργειες του είναι μηδενικές.

Στην αγορά διατίθενται πολλά υποκατάστατα αλατιού, τα οποία είναι μείγματα αρωματικών βοτάνων. Τα φυτικά αυτά αλάτια έχουν αλμυρή γεύση. Τα αλάτια βοτάνων μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καρυκεύματα, κάνοντας τα φαγητά πολύ πιο εύγευστα. Είναι βιοχημικά και αβλαβή για τον ανθρώπινο οργανισμό.

Πηγές: 

Αποτοξίνωση του ήπατος και της χολής/Andreas Moritz

Η φροντίδα του εντέρου/Dr Bernard Jensen

Αναρτήθηκε από Θεόδωρος στις Κυριακή, Ιούλιος 24, 2011