Για να αγαπά κανείς τον Θεό, ή μάλλον για να αφήνει τον Θεό να τον αγαπά, δεν χρειάζεται να αποσυρθεί στην έρημο, δεν χρειάζεται να φορέσει παράξενα ρούχα, δεν χρειάζεται να λαμβάνει ασυνήθιστη τροφή, δεν χρειάζεται να εγκαταλείψει τις ασχολίες του και ν' αλλάξει τις συνήθειές του. Διότι παντού και πάντοτε μπορεί να βρει τον Θεό και παντού και πάντοτε να τον αγαπήσει και παντού και πάντοτε να τον διδάξει . . .
Η απλή και συνηθισμένη ζωή είναι απόδειξη ταπεινοφροσύνης, είναι σημείο, ότι το Πνεύμα τού Θεού κατοικεί στην ψυχή μας και αγιάζει το σώμα μας και την εργασία μας. Τουναντίον, οι ασκητικές υπερβολές και οι εξωφρενισμοί, η αυστηρότητα του ύφους καί του ενδύματος, η ακατάσχετη φλυαρία περί Θεού και περί πνευματικών πραγμάτων, η περιφρόνηση του σώματος, η άρνηση των αθώων απολαύσεων ο φόβος των κτισμάτων, κρύβουν πολύ συχνά καρδία πονηρή και φρόνημα σαρκικώτατο.
Άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας,
«Περί της εν Χριστώ Ζωής»
http://wwwtaxiarhes.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου